Ik laat ook wel eens een proefballonnetje op, maar dat heeft meestal geen consequenties. Hoogstens een enkele collega die me meewarige aankijkt of een heleboel enthousiaste gezichten die verwachtingsvol hopen op de volgende woorden: ‘Ja, dat pak ik wel op! Dus ik ben er wel een beetje voorzichtig mee geworden. In tegenstelling tot anderen…

Zie Michael O’leary, de oprichter en chief executive van prijsvechter Ryanair. Niet dat hij met ballonnen zijn klanten wil gaan vervoeren, dan hadden we daar meteen de grap van ingezien. Nee, hij zou binnen afzienbare tijd starten met vluchten naar Amerika. Wie wil nu niet voor € 14 naar New York?

De grote luchtvaartmaatschappijen raakten meteen in de stress. Een paar weken na deze berichten borrelde in de media op dat Rayanair nog geen grote jumbojets in bestelling had genomen. Over het algemeen is het met die apparaten niet, vandaag bestellen en morgen leveren, daar gaan wat jaren overheen.

Rayanair moest al snel toegeven dat dit proefballonnetje niet op ging. De draai die ze eraan gaven is dat er sprake was van ‘miscommunicatie’ … tussen de pr-afdeling en de media. Wat een slap excuus O’leary, die bekend staat om zijn proefballonnetjes. Kennelijk om even de knuppel in het hoenderhoek te gooien of de behoefte aan wat (gratis)reclame voor zijn bedrijf. Ik weet het niet. Maar wel een beetje flauw om anderen daarvan de schuld geven.

Overigens is het oplaten van proefballonnen van iedere dag en iedereen. Dat maakt het voor de argeloze lezer wel lastig om werkelijkheid en fictie van elkaar te onderscheiden.

Ik zou O’Leary en andere ballonoplaters graag willen verwijzen naar www.dieballongaatnietop.nl waarbij wordt gepleit om op te houden ballonnen op te laten gaan. Dit vanwege de schade aan de natuur, want ballonnen die worden opgelaten komen ook weer ergens beneden! Misschien kan hij daar lering uit trekken zodat niet zoveel krantenpapier wordt vervuild met zijn spreekwoordelijke proefballonnetjes.

18 maart is het zover en gaan we met stembiljetten en paspoort naar het stemlokaal. Heb je ook al verkiezingskoorts? Nou ik niet, ik ben pas ziek geweest met lichte verhoging maar daar blijft het vooralsnog bij. Ik denk dat de verkiezingen daar geen verandering in brengen. Het zijn tenslotte ook de meest gortdroge verkiezingen die je maar kunt bedenken… Of toch niet?

De gemeenteraad of de landelijke verkiezingen die kunnen me wel boeien maar de Provinciale Staten (PS)? En daarbij als klap op de vuurpijl nog eens de Waterschap verkiezingen? Valt daar dan iets te kiezen? Kennelijk bestaat het waterschapsbestuur ook uit diverse politieke partijen. Na wat Googlen leer ik dat de ene partij kiest voor meer natuur, de andere voor meer agrarisch belang. De ene partij richt zich meer op stedelijke ontwikkeling, de andere heeft vooral aandacht voor innovaties. Ja, waar ligt dan jouw prioriteit? Normaal gesproken kies ik voor de natuur of… innovatie, ik woon tenslotte in de omgeving Eindhoven. Doe ik daar wel goed aan als ik de waterbelangen met mijn stem probeer te sturen. I don’t know..

En dan PS. Ik weet natuurlijk wel iets van de provincie maar ook weer niet zoveel dat ik een weloverwogen keus kan maken. Maar er valt wel een hoop te vinden, ook een kieswijzer en dat vind ik leuk. Daar ga ik me dus op werpen!

Toch lees je weinig dat je eigenlijk indirect kiest voor een nieuwe Eerste Kamer (EK)! Die club waar je tot op een paar jaar geleden nooit van hoorde. Wat was ook al weer hun taak?
De belangrijkste taak van de EK is de wetsvoorstellen beoordelen die de Tweede Kamer heeft goedgekeurd, lees ik ergens. Wel, ze zijn tegenwoordig streng in de leer! Het kabinet moet allerlei trucs uithalen en verbondjes sluiten om hun wetsvoorstellen er veilig doorheen te sluizen. En dat lukt echt niet altijd. Dus eigenlijk is deze verkiezing van de EK, die volgt uit de verkiezing van de PS, veel belangrijker. Zo niet het belangrijkste. Deze ‘EK nieuwe stijl’ heeft immers een flinke vinger in de pap in politiek Den Haag! Wat betekent dat voor mijn stem op 18 maart? Dat ik kijk of ik verder wil met deze coalitie? Gun ik dat ze hun werk af kunnen maken? Of vind ik het beter om de oppositie meer macht te geven…

Dat wordt nog even puzzelen, vrees ik. Was het maar zo makkelijk als de keuze van je zorgverzekering of de keuze van je energiemaatschappij. Daar heb je tenminste hulpvaardige independers voor waar je je helemaal op kunt verlaten…

Ik begeef mij nu op het wondere pad van het bloggen. Als communicatiekundige moet je daar natuurlijk aan mee doen. Wat is nu een site zonder een blog als je je brood verdient met communicatieadviezen en diensten? Je raad het al: niets! Je telt simpelweg niet mee…

Dus aan het bloggen geslagen. Eerst erover gelezen, gezocht naar een formule, iets eigens en dan redelijk besluiteloos begonnen. Zo maar ‘ins blauwe hinaus’ … En op die manier ervaring opdoen, leren en weer veranderen en toepassen. Dus als er al lezers zijn van deze eerste blog dan vraag ik op voorhand geduld! Geduld in de hoop dat het bloggen beter wordt.

Oh ja, ik geloof niet in lange blogs. Kort en bondig is mijn devies. Maar dat is waarschijnlijk uit noodzaak geboren. Wat moet je immers allemaal zeggen?? Een half A4-tje is wel mijn max. En bij deze eerste mag het best wel wat korter. Het is tenslotte een aftrap, een intro, niet meer en niet minder.